Wierszo-bajka o polędwicy by Nicki

Pewnego dnia do kościoła weszła zakonnica

Niestety okazało się, że to byłą kostnica

Gdzie na wieszaku wisiała prostownica

W słoikach była przechowywana ludzka martwica

Która wyglądała jak stara gofrownica

Na straży budynku stała wściekła lamparcica

Która wyglądała jak jej mama - czarownica

U której na głowie ze złości wyrosła pszenica

Domem czarownicy była ogromna cukiernica

W której znajdowała się pusta świetlica

A obok niej byłą profesjonalna strzelnica

W ogródku nie było kwiatów, tylko piaskownica

Niedaleko kostnicy stała opuszczona dzwonnica

Której strzegła bardzo groźna lwica

Kiedy to wszystko zobaczyli Anglicy

Czym prędzej zaczęli szukać jakiejś siostrzenicy

Gdy tak biegali, wpadli do gnojowicy

I zaczęli wołać, aż nagle ktoś z mównicy

Powiedział przypowieść o zaklętej błyskawicy

Która była świadkiem narodzin dżdżownicy

A później została poćwiartowana na drewnianej stolnicy

Tak jak wszystkie dzieci starej gąsienicy

Gdzieś dalej za mównicą stała kamienica

W której przy drzwiach wisiała żółta spódnica

Na patelni leżała spleśniała jajecznica

Gdyż mąż zapomniał, że zbliża się ślubu rocznica

Żonę zaatakowała nagła próchnica

Na którą lekarstwem była czerwona soczewica

Lecz wtedy wpadła w wielką nerwicę

Bo ktoś rozdeptał jej rodzinna szachownicę

Wybiegła szybko na ulicę

Wsiadła do samochodu za kierownicę

I rozjechała ze znakami tablicę

Ujrzała, że ulicą idą kolędnicy

I śpiewają kolędę o pięknej kocicy

Która jest symbolem na każdej kotwicy

Wszystko okazało się złym snem zakonnicy

Wtedy do zakonnicy przyjechał Kubica

I dał jej lek na psychikę - to była polędwica.